Bij het vertrek van het kamphuis werd ons verteld dat er in 1963 een moord gepleegd was tijdens het kamp op de Aalbertshoeve. We moesten verschillende verdachten ondervragen om erachter te komen wie de moordenaar was. De verdachten kregen we bij bepaalde plekken tijdens de hike te horen. Wij begonnen onze tocht op de fiets naar het strand. Hier kregen we onze eerste verdachte te horen. Vanaf het strand liepen we terug naar het kamphuis. Daar aten we onze zelfgemaakte lunch en kregen we een opdracht over de leiding. Nadat we die gedaan hadden, kregen we de tweede verdachte te spreken en hoorden we de volgende locatie. We liepen naar de N303. Het was een lange tocht, maar wel een van de leukste, het ging namelijk dwars door het bos. Op de locatie kregen we een raadsel, ‘’Waar moet je heen als je door de bomen het bos niet meer ziet’’. De bostoren natuurlijk! Bij de bostoren bleek dat we 4 euro moesten betalen om omhoog te gaan. Dat was een grote teleurstelling. Ondanks dat kregen we wel een nieuwe opdracht met een nieuwe verdachte. Inmiddels hadden we al ongeveer 10 tot 15 kilometer gelopen. De sfeer zat er nog goed in, maar soms klaagden mensen al wel over pijn in de voeten. We moesten weer terug naar centrum Putten, waar we al eerder doorheen waren gelopen. Hier hebben we met z’n allen de Albert Heijn onveilig gemaakt en hebben we allemaal lekkere dingetjes gekocht. Ook kwamen daar Noémi en Julian langs om water, cake en frisdrank rond te brengen. Verder hadden we nog een klein watergevecht. We liepen een rondje in Putten om verschillende foto-opdrachten uit te voeren, zoals een foto met een ananas, hond en man met snor. De man met de snor kwamen we later weer op de fiets tegen en toen zijn we allemaal heel enthousiast gaan roepen. Rond een uur of zeven kwamen we weer aan bij het kamphuis om te eten. Toen hadden we al iets van 25 kilometer gelopen en gefietst. Na de friet liepen we terug naar het strand. Iedereen was helemaal kapot. Toch hebben we doorgezet en hebben we de fietsen gehaald. We liepen over een viaduct over de snelweg, we gingen heel enthousiast zwaaien naar de auto’s. Mensen toeterden en zwaaiden enthousiast terug. Sommige auto’s knipperden zelfs met hun koplampen! Het zag erg grappig uit. Vermoeid kwamen bij het strand waar we vervolgens nog een hele levende piramide moesten maken! Met wat horten en stoten lukte het en fietsten we vrolijk terug naar het kamphuis, blij dat de tocht erop zat! Bij het kamphuis hebben we knakworstjes en soep gegeten en hebben we er een feestje van gemaakt! Iedereen ging ondanks de zere voeten helemaal los tijdens het dansen. Na een vermoeiende dag gingen we rond 12 uur slapen. In totaal hebben we ongeveer 35 kilometer gelopen!
