Eindelijk is het dan zover, we gaan helaas weer terug naar NL. Het weer in Frankrijk is totaal omgeslagen sinds gisteravond (onweer en regen). De stemming is ook gelijk veranderd, iedereen vind het jammer om weer naar huis te gaan. Wat een zegen dat we zo’n mooie kampweek hebben gehad, heerlijk! Vanochtend ons laatste ontbijt gehad en daarna alles ingepakt om te vertrekken. Aanhanger en busjes volgeladen en dan nog even naar de kerk om het “Onze Vader” te zingen. Daarna een leuke groepsfoto bij de meusse gemaakt, waar (bijna) iedereen in gezwommen heeft van de week. Nu is het echt tijd om te gaan.
Vanochtend rustig ontbeten na een bonte bonte avond en daarna lekker gezongen in het kerkje hier in de buurt. Dat was echt heel mooi. Daarna moesten we gauw door naar de busjes want er stond ons een nieuwe excursie te wachten. Deze keer gingen we een rondje lopen in een bos in de buurt, onderweg kwamen langs verschillende leuke plekken. Zo luisterden we een mooi lied in een grot die ooit in de oorlog als ziekenhuis diende. We kwamen uiteindelijk aan bij een oude romeinse waterbron. Hier konden we onze flesjes vullen zodat we weer fris de busjes in konden om naar het mooie meer te gaan. Daar was een hele leuke wipe-out baan waar we het elkaar even flink moeilijk hebben gemaakt. Daarna snel weer naar huis om lekker te BBQ’en. Topdag.
We werden zoals normaal 2 minuten voor ontbijt wakker. Snel aankleden en naar beneden, want anders moest je opdrukken. Dit gebeurde weer bij een aantal mensen. Het stokbrood was dit keer warm en afgebakken ipv ‘taai’. Vervolgens deden we weer een Wake Up en spraken we over groepsdruk en wraak, tussen David en Saul. Toen was het weer tijd voor ons corvee, zodoende zitten we hier weer te typen.
Door de hoge waterstand hebben de fransen besloten om de uiterwaarden onder te laten lopen, door deze actie hadden wij veel plezier. We hebben heerlijk door de natte velden gerend en geworsteld. Verder is een gedeelte van de groep in de middag weggeweest. Ze hebben genoten van twee uitkijkpunten. Het was een relaxte middag. We hebben heerlijk in de zon gelegen en aan onze stukjes gewerkt voor de bonte avond…!
uitkijk zonder uitzicht bij fort fouxondergelopen weiland
Om 7 uur werden we gewekt door het keukenpersoneel met bellen en deksels, omdat we de dag ervoor nogal luidruchtig ons nestje in doken. Onze chefkoks hebben hun slaap hard nodig om elke dag lekker eten te maken voor ons en vandaar deze wraakactie. In de toekomst zal dit niet meer gebeuren. Na dit geweldige moment was het tijd om te gaan ontbijten. Wederom ging het mis want er waren een aantal jongens te laat. Dat werd dus opdrukken.
Tijdens het ontbijt moesten we meteen een lunchpakketje maken omdat we daarna naar het klim bos zouden gaan. Na een uurtje rijden kwamen we daar aan en hebben ons erg vermaakt. Ook hier ging het een aantal keer mis en werden er de nodige reddingsacties op touw gezet (goeie grap).
Op de terugweg ook nog even maccie gepakt dus dat was dikke prima. We werden nog meer verrast toen we terugkwamen en er lekkere pizza gebakken was voor ons. Heel erg fijn.
Na de pizza’s hebben we een heavens hour gehouden. Lekker gezongen en geluisterd naar een presentatie van Dennis, over angst. Hier gaf hij omschrijvingen, positieve en negatieve kanten van. En hij gaf tips hoe er mee om te gaan.
De buurman stak na die tijd een kampvuur aan, hier hebben we lekker gezeten, gezongen, marshmallows en een enorme popcorn zak van Dennis gegeten. Toen moesten we naar bed.
We mochten vandaag lekker uitslapen na de lange dag van gisteren. Dat was dus geen overbodige luxe. Een aantal jongeren heeft voor de brunch nog even een frisse duik genomen in de beek. Daarna had de kookploeg een heerlijke pannenkoekenbrunch klaarstaan. Hier heeft iedereen heerlijk van genoten.
Na het eten gingen we uiteen in de wakeup-groepjes. We leerden een nieuwe manier van Bijbelstudie die nieuwe inzichten gaf bij iedereen. We plaatsten tekens bij de tekst, zo leer je anders naar de dingen kijken en er echt bij stil te staan wat er nou eigenlijk staat. De rest van de dag doen we het lekker rustig aan. Er zijn spelletjes om aan mee te doen, maar dat is niet verplicht. Je kunt je dus zo veel inspannen als je zelf wilt. Dat is wel even lekker na de wandeling van 22 km van gisteren.
Hierbij een stukje van het enige team wat de hele hike heeft afgelopen. Vandaag lieten wij onze blaren rusten. Dit deden we door eerst maar eens goed uit te slapen tot 10.00. We kregen een heerlijk ontbijt/brunch met pannenkoeken. Na de wake-up hebben we het spel levend ganzenbord gespeeld, wat uitliep op een watergevecht.
De rest van de middag hebben we heerlijk gezwommen in de meusse, bij de nabijgelegen sluis. Voor vanavond staat er een leuk bosspel op de planning..
Sabine heeft de vlag!
Dinsdagavond deden we een bosspel, het begon allemaal bij de bussies. Toen Esther de kaartjes verdeelden kreeg ze nummer 7, de sergeant, dat viel helaas tegen. Maar goed Sabine dacht: ’We gaan ervoor!!’. Ze voelde de adrenaline door haar lijf gieren, het was heuveltje op en heuveltje af. Ze voelde haar hart in haal keel kloppen. Ze gaf niks om alle takken en doornen maar rende vol door naar haar doel: de vlag. Ze pakte een tactisch plekje, achter een boom, helemaal in haar eentje. Toen werd de vijand goed in de smiezen genomen en was de tactiek ontrafeld door deze geweldige vrouw. Het werd erg spannend want de tegenstanders hadden haar door. Ze werd getikt… Maar dit was juist in haar voordeel, ze kreeg de nummer 1, de maarschalk!! Toen dacht ze: ’Nu is het menens, ik ben onoverwinnelijk!’. Het zelfvertrouwen vloog de pan uit, ze kon in 1x door. Ze waren zo bang voor haar, het werd gewoon zielig. Er werd achter J. aan gerend, maar nee dit was een afleiding. was namelijk een bom! Op het moment dat ons Sabine dat doorhad werd het nog gemakkelijker, ze liet J. gewoon rennen en ging zelf door op haar enige doel. Toen pakte ze haar lamp en plots zag ze de vlag, haar hart begon super snel te bonken en ze voelde de trompetten al in de verte afgaan. Op het moment dat ze dichter bij de vlag kwam pakte ze die en deed die onder haar vest. Toen zeiden de jongens: ‘Hey, misschien moet er iemand achter haar aan gaan.’ Maar nee Sabine was zo snel, ze was niet te pakken. Maar toch werd ze aangesproken: ‘Hey mevrouw, we gaan u niet vertellen waar de vlag is hoor.’ Toen dacht Sabine in haar hoofd: ’Dit wordt ‘em, ik ga naar Esther en we gaan gewoon winnen!’ Dus dat werd rennen, puffen, hijgen richting Esther… Toen kwam ze kruipend bij haar aan en haar laatste woorden waren: ‘Ik kwam, ik zag en ik overwon.’ Toen lachte Esther en vroeg haar om de vlag. Deze werd getoond en het spel werd gestopt. Het gouden plakkie kwam om d’r nek en er werd groots gevierd. Team Rood heeft gewonnen! En allemaal door Sabine! Wat een topvrouw! Toen we terug kwamen was er nog lekkers en wat macaroni voor de echte strijders.
Het begon al om middernacht toen we Klaas-Jan zijn 20e verjaardag vierden. De volgende ochtend zijn we begonnen met een lekker ontbijtje en het klaarmaken voor een lange hike. Voor de hike werden we in 3 groepen verdeeld en deden we een startspel waaruit moest blijken wie er als eerst mocht vertrekken. Wij waren de tweede die vertrokken. Een van de leidinggevende had nog een belangrijk examen, dus is hij halverwege gedropt om mee te lopen met ons. We hebben het erg naar ons zin gehad, ondanks alle blaren en spierpijn. 😉
Als afsluiting zijn we naar een meer gegaan om daar lekker te zwemmen. Na het zwemmen gingen we terug naar de boerderij om daar lekkere kipnuggets en gebakken aardappeltjes te eten. Daarna kregen we tijd om uit te rusten van de hike en te chillen.
We zijn de middag begonnen met een superleuke spelmiddag. De spelmiddag heette expeditie Frankrijk, hierin moesten wij in teams tegen elkaar strijden voor de winst. We hebben allerlei spelletjes gedaan van voetballen met bekertjes voor onze ogen, tot een grappige estafette.
Om even af te koelen zijn we daarna in het water gesprongen vlakbij het kampgebouw.
Daarna was het alweer tijd om een heerlijke maaltijd te eten. We hebben heerlijke aardappels met worteltjes, doperwtjes en een stukje kiprollade gegeten. Na het avondeten zijn we vertrokken op een spannende excursie met de busjes. We hebben een rondleiding gekregen in een prachtige ruïne ‘met gevaar voor eigen leven’, want het was me toch eens een tochtje😉
Na deze hele leuke dag ploften we neer in de lekkere lounge van het kampgebouw, om hierna heaven’s hour te hebben.
Het plan was om om 10 uur het mooie Rotterdam in te wisselen voor het zonnige Frankrijk. 1,5 uur later…. Konden we dan eindelijk ook echt vertrekken.
De reis verliep lekker vlot. Er werden spelletjes gespeeld, liedjes gezongen en plaspauzes gehouden.
Bij aankomst werden we ontvangen met een heerlijke amuse van Chris en Edwina. Alle bedden werden verdeeld en we leerde elkaar kennen door een kennismakingsspel. Met een heerlijk broodje hamburger in onze buik hebben we nog lekker nagepraat en zijn we lekker gaan slapen.
